Dutch steelhead
(De Ronde Bleek)

Groot is eigenlijk een understatement voor de prachtige, hoge, Kamloop kanjers die nu al vier jaar dit meertje bevolken. Op aanraden van Jan visten wij, Steven Dierickx en Gino Cozijns, deze keer een avond- en een ochtendsessie. We overnachten in onze slaapzakken in de grote kantine op het domein.

De avond en de ochtend zijn de beste perioden van de dag om in hartje zomer succesvol te vissen. Forellen verkiezen koud en zuurstofrijk water weten we allemaal en daar moet je ze dan ook zoeken... 's Zomers is de watermassa op diepe meren gelaagd: de bovenste laag van enkele meters is warm en zuurstofarm, dan volgt een dunne "spronglaag" en daaronder bevindt zich het koude water waar de vissen vertoeven. Zij hebben helemaal geen last van de hitte en azen gewoon verder.

Wil je ze vangen, dan spreekt het voor zich dat je je vliegen onder de spronglaag moet krijgen. Denk Di5 of Di7. Op De Ronde Bleek vis ik met 1 vlieg aan een lange leader (twee keer de hengellengte). Kies voor vliegen die voedsel imiteren: buzzers, sedge-poppen, damselnimfen en visimitaties. Vooral met die laatste twee boekte ik al goede successen deze zomer.

Enkele prachtige beelden om jullie een indruk te geven.

We arriveerden zaterdagmiddag rond 17u na een frustrerende, lange autorit met file rond Antwerpen. De mensen die hier iedere dag moeten aanschuiven zijn echt te beklagen. Het zonnetje was van de partij te Sterksel en het warme, lichte briesje er aangenaam. Zonder haast tuigden we onze bellyboat en ponton op. Het voelde goed om De Ronde Bleek in haar volle glorie te aanschouwen. We hesen ons in onze waadpakken, droegen onze vaartuigen naar het water, bonden de vinnen aan en stapten in ons favoriete element: het heldere water. Direct merkten we de vele pophuidjes of chucks op van de duizenden muggen die hier de vorige dagen moesten zijn uitgekomen. Aan de leader knoopten we echter geen buzzers, maar een uit de kluiten gewassen olive zonker, mijn favoriete imitatie van een klein visje. Vlakbij de vlotten zagen we honderden kleine baarsjes zwemmen op een kleine meter diepte. Nog een teken dat dit water perfect gezond is.

Lang hoefden we niet te wachten op een aanbeet. Enkele niet mis te verstane tikken kondigden de vis aan en een paar seconden later liep de lijn strak en kon het spel van geven en nemen beginnen. Op De Ronde Bleek betekent dat in eerste instantie geven. De vissen zijn niet alleen groot, maar ook in topconditie. Wees voorbereid op een eerste run tot diep in de backing! Drils duren makkelijk vijf tot tien minuten. De regenbogen zijn lang, breed en hoog. Puntgaaf met krachtige, rechte staarten.

Zaterdag visten we vier uurtjes, van 18u tot 22u. Het was al flink donker toen we stopten. Een vijfentwintigtal regenboogforellen hadden onze traag, maar gevarieerd binnengestripte zonkers niet kunnen weerstaan. Het laatste anderhalf uur hebben we op de gestreepte baarzen of wipers gevist. Blobs, buzzers, streamers en poppers passeerden de revue. Vliegen die al bewezen hadden dat de baarzen er niet vies van zijn. Onze inspanningen werden helaas niet beloond met de zo gegeerde snoeiharde aanbeet. Philip, voor wie De Ronde Bleek een thuiswater is, ving wel een dikke baars, geschat op 2,5 kilo.De vis deed de hengel buigen tot in de kurk en vocht keihard en diep. Qua kracht zijn de gestreepte baarzen te vergelijken met zeebaarzen, aldus Philip. Zijn baars had een nimf genomen die lijkt op een copper john.

Net op tijd stapten we omstreeks 22u uit het water en repten ons richting schuur. Het begon hard te stortregenen. We dronken een pintje bij Jan en kaarten na over de uitstekende vangsten. Ik vroeg hem hoe hij het blijft klaarspelen om, nu al vier jaar, een klasse visserij op grote regenboogforellen te blijven handhaven. De Ronde Bleek is een grote 7 ha in oppervlakte en bevat ruw geschat 15000 kg aan forel en gestreepte baars. Jan antwoordde dat er continu water uit het meer wordt gepompt en over een zuivering wordt geleid. Het stroomt onder andere door een lange strook zand en wordt ontdaan van de grootste hoeveelheid organisch materiaal. Gezuiverd en koel stroomt het water terug in het meer. Rond 11u30 kropen we in onze slaapzakken en sliepen tot 5u.

Om 6 u dobberden we alweer op het water en vervolgden we onze pogingen om een baars te verschalken. Deze gaven echter niet thuis en op een gemiste aanbeet na gebeurde er niets bijzonders het eerste anderhalf uur. Niet getreurd echter. We knoopten de zonkers terug aan en de forellenkermis kon terug beginnen. Eventjes zochten we naar de plekken waar ze zaten en dan begon de fun. Tussen 7u30 en 9u30 beleefden we een spectaculaire visserij. De beten bleven elkaar in snel tempo opvolgen. Ongelooflijk hoeveel grote vissen we in deze korte periode wisten te vangen. Het moet niet alle dagen kermis zijn, maar zo een paar keer per jaar mag het wel... Na 10u namen de aanbeten af en vingen we elk nog een paar bonusvissen. Rond 12u hielden we het voor bekeken. En peddelden we terug met een stijve arm en een dikke smile op ons gezicht. De visserij was buiten categorie geweest. We hadden plus 30 vissen gevangen tussen 40 cm en 76 cm! Wie denk dat er in de hete zomermaanden niets te beleven valt op reservoirgebied, slaat de bal volledig mis. Tijdens de avond en de ochtend waren de forellen even actief als tijdens de koelere lente- en herfstmaanden. De kunst is je vliegen in het koude water te krijgen. Met een Di5 of Di7 lijn is dat geen enkel probleem: uitwerpen, tot 30 of 40 tellen en binnenvissen volgens het FTAUTB- principe. Fool Them Around Until They Bite. Beeld je in dat je vlieg steeds gevolgd wordt door een monsterforel en dat je hem moet teasen tot hij toehapt!