Een dagje op voorn

Onze eerste stop was de Leie te Astene. Sinds de waterzuiveringsstations beginnen te renderen, is in de eens zo vervuilde Leie opnieuw vis te vinden. De Leie had die dag echter een koffie-met-melk kleur. Voorn was niet te zien, alleen een foeragerende karper langs de boord van een privé-tuin. Niet interessant om hier te vissen dus.

Dan maar naar de Oude Leie. Qua natuurschoon prachtig, en een van de weinige stiltegebieden die we kennen in de directe omgeving. Bij de eerste lelies waagde Willy zich al aan een "smeetje", weliswaar zonder succes. Zoals gewoonlijk bij het vliegvissen op voorn speurden we het water verder af op zoek naar beweging aan het oppervlak die de aanwezigheid van vis verraadt. Bij het volgende lelieveld konden we er niet naast kijken. Ondanks onze verwoede pogingen met goudkopjes, nimfen en droge vliegen konden we echter geen enkele voorn verleiden om toe te happen. Waarschijnlijk betrof het kleine vis die wel geïnteresseerd was in onze vliegen, maar er niet in slaagde om de vlieg binnen te werken. Alleen een baars kon niet van een keverimitatie afblijven.

Tegen de middag steeg de temperatuur richting 30°C en besloten we om het voor bekeken te houden. De hengel werd omgeruild voor schaduw, een koel drankje en een boterham.

In de namiddag besloten we de Leie nogmaals een bezoekje te brengen, ditmaal echter te Gent. We kennen daar een stek waar nog wel eens mooie voorn durft langs te zwemmen om te paaien. Meestal gebeurt dat rond midden april, maar met de lange winter en de rare lente wisten we niet hoe het dit jaar zat. Blijkbaar was de paai echter al succesvol afgelopen want het water barste letterlijk van het visbroed. Als al dat broed nu eens zou kunnen uitgroeien tot maatvissen...

Ook hier bestond onze techniek er in om eerst het water af te speuren op zoek naar activiteit, en dan actief te gaan vissen. De eerste tientallen meter konden we enkele brasems opmerken, maar die vertoonden in de verste verte geen interesse in onze, nochtans kundig gebonden, nimfjes. Een beetje verder lag een omgevallen boom deels in het water, en daar konden we een school voorn spotten.

De nimfen gingen te water, en bijna direct was het raak. Ik ving mijn eerste vis met een pheasant tail goudkopje, en Willy scoorde met een mooi doublet. De rest van de namiddag kregen we occasioneel nog een tikje en vingen we nog een visje, maar grote aantallen waren er niet bij.

Desalniettemin was het een leuke dag, buiten in het zonnetje, in de natuur, en in goed gezelschap. Wat mij betreft, een wel bestede verlofdag!

Willy Vervaet en Steven Vandendriessche